Referencje

 

1. Skoczyńska A, Kuch A, Waśko I et al. Inwazyjna choroba meningokokowa u chorych poniżej 20. roku życia w Polsce w latach 2009-2011. Pediatr Pol 2012; 87: 438-443.

2. Siewert B., Stryczyńska-Kazubska J., Wysocki J., Inwazyjna choroba meningokokowa w: Pediatria po Dyplomie, Medical Tribune Polska, czerwiec 2017

3. Koroun, Inwazyjna choroba meningokokowa (IChM) w Polsce w 2019 roku, http://koroun.nil.gov.pl/wp-content/uploads/2020/06/Inwazyjna-choroba-meningokokowa-IChM-w-Polsce-w-2019-roku.pdf [dostęp: luty 2021]

4. Kalicki B., Mews J., Wawrzyniak A., Sepsa meningokokowa o pioronującym przebiegu [w:] Inwazyjna Choroba Meningokokowa, PZWL, Warszawa 2016

5. Grzesiowski P., Inwazyjne zakażenia meningokokowe u dzieci [w:] Pediatria po Dyplomie, Medical Tribune Polska, październik 2017

6. Szenborn L., Inwazyjna choroba meningokokowa – dobre wieści z pola rywalizacji człowieka z bakteriami [w:] Praktyka Lekarska, czerwiec 2017

7. Meldunki epidemiologiczne, Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego, Państwowy Zakład Higieny, dostęp na: http://wwwold.pzh.gov.pl/oldpage/epimeld/2019/INF_19_12B.pdf 17.03.2020

8. Konior R. Brońmy się przed meningokokami https://www.mp.pl/pacjent/pediatria/wywiady/83101,bronmy-sie-przed-meningokokiem [dostęp: marzec 2020]

9. Jackowska T, Wagiel E. Inwazyjna choroba meningokokowa – praktyczne wskazówki dla lekarzy. Postępy Nauk Medycznych 2014; XXVII:44–50

10. WHO „Health topics: Meningitis, https://www.who.int/health-topics/meningitis#tab=tab_1 (dostęp: lipiec 2019)

11. Tymanowska O. Alarm – inwazyjna choroba meningokokowa, wywiad z dr A. Karney w: Medical Tribune 6/2018

12. Thompson MJ, et al.Lancet 2006;367:397-40

13. Konior R., Szczepienia przeciwko meningokokom [w:] Inwazyjna Choroba Meningokokowa, PZWL, Warszawa 2016

14. Pace D., Pollard Andrew J., Meningococcal disease: Clinical presentation and sequelae, Vaccine30S (2012) B3-B

15. Inwazyjna Choroba Meningokokowa w pytaniach i odpowiedziach (wywiad z prof. J. Wysockim), Praktyka Lekarska, Zeszyty Specjalistyczne nr.143

16. KOMUNIKAT GŁÓWNEGO INSPEKTORA SANITARNEGO z dnia 22 grudnia 2020 r. w sprawie Programu Szczepień Ochronnych na rok 2021, dostępny na: http://dziennikmz.mz.gov.pl/DUM_MZ/2020/117/akt.pdf [dostęp: luty 2021]

17. Bilukha OO, et al. MMWR Recomm Rep. 2005;54:1-21

18. Imrey PB, et al. J Clin Microbiol. 1995;33:3133-3137

Co to są meningokoki?

Meningokoki to potoczna nazwa bakterii o łacińskiej nazwie Neisseria meningitidis, po polsku dwoinki zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych1.

Te groźne drobnoustroje wywołują inwazyjną chorobę meningokokową w skrócie IChM), która najczęściej przebiega pod postacią:

  • sepsy z zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych (60% przypadków zachorowań),
  • samej sepsy (ok. 25%),
  • zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych (ok. 20%)2.

Znanych jest 12 typów meningokoków (nazywanych przez specjalistów „serogrupami”). Przy czym za większość zakażeń na świecie (ok. 95%) odpowiada pięć z nich: A, B, C, W, Y1.

W Polsce najwięcej przypadków choroby wywołują meningokoki typu B – dotyczy to całego społeczeństwa (66% zachorowań), jak i najmłodszych (75% u dzieci w 1. roku życia – według danych z 2019 r.)3.

Meningokoki typu B atakują najczęściej  
Odsetki przypadków IChM wywołanych
przez różne typy meningokoków
(dane z 2019 roku dla dzieci do 5. roku życia) 3*

 
NO – typu meningokoka nie udało się określić

* Dane: Krajowy Ośrodek Referencyjny ds. Diagnostyki Bakteryjnych Zakażeń Ośrodkowego Układu Nerwowego.

Jak można się zakazić?

Meningokoki osiedlają się w błonie śluzowej gardła i nosa ludzi, dlatego można się nimi zakazić wyłącznie od drugiego człowieka – zarówno od osoby chorej, jak i bezobjawowego nosiciela - co zdarza się najczęściej2.

Nosiciel z reguły nie ma żadnych objawów choroby, dlatego ani on, ani jego otoczenie nie wie, że może zakażać2.

Szacuje się, że ok. 10 proc. społeczeństwa jest nosicielami meningokoków4, a w zamkniętych środowiskach, np. w żłobkach czy przedszkolach, nawet do 80 proc. osób5. Przenoszeniu się zakażenia między dziećmi w placówkach opiekuńczych sprzyja ich charakter – długie przebywanie w pomieszczeniu o dużym zagęszczeniu i bliski kontakt pomiędzy maluchami.

Meningokokami można się zakazić drogą kropelkową i przez kontakt bezpośredni6, np. poprzez:

Kaszel lub kichanie
Picie z jednej butelki
Używanie wspólnych sztućców
Oblizywanie smoczka
Głęboki pocałunek

Nosicieli meningokoków w społeczeństwie jest stosunkowo dużo, podczas gdy zachorowań względnie niewiele (ok. 200 przypadków IChM w Polsce co roku). Dzieje się tak dlatego, że rozwój choroby zależy od kilku czynników7. Po pierwsze – od zjadliwości szczepu – niektóre są łagodniejsze, inne – nie. Po drugie, od tego, jak silny jest organizm osoby zakażonej, zwłaszcza jej układ odpornościowy8.

KTO JEST NAJBARDZIEJ NARAŻONY?

Inwazyjna choroba meningokokowa może dotknąć każdego, bez względu na wiek. Jednak najczęściej chorują dzieci do 5. roku życia, przy czym szczyt zachorowań przypada w 1. roku życia3.

Zapadalność na inwazyjną chorobę meningokokową według wieku, 2019

Zapadalność na inwazyjną chorobę meningokokową według wieku, 2019

 
Wykres na podstawie danych KOROUN dostępnych na stronie: http://koroun.nil.gov.pl/wp-content/uploads/2020/06/Inwazyjna-choroba-meningokokowa-IChM-w-Polsce-w-2019-roku.pdf (dostęp luty 2021)

Ryzyko choroby u najmłodszych dzieci wynika z niedojrzałości ich układu odpornościowego. Organizm niemowląt nie potrafi wytworzyć przeciwciał przeciwko wielocukrowej otoczce, którą posiadają meningokoki. Z tego samego powodu przechorowanie IChM przez małe dzieci nie daje odporności, czyli nie chroni przed kolejnym zachorowaniem8.

 

Inne czynniki sprzyjające zachorowaniu (oprócz wieku), to:

Narażenie na dym tytoniowy17
Zanieczyszczenie powietrza17
Długie przebywanie w zatłoczonych pomieszczeniach i zamkniętych środowiskach18 (np. w żłobkach, przedszkolach)
Infekcje wirusowe dróg oddechowych – podrażniają śluzówkę gardła i nosa, co sprzyja wnikaniu meningokoków do organizmu17
Miesiące jesienno-zimowe6 - częstsze w tym czasie infekcje, kaszel, kichanie i przebywanie w pomieszczeniach sprzyjają roznoszeniu meningokoków

Jakie są objawy zakażenia
meningokokami?

Pierwsze objawy inwazyjnej choroby meningokokowej mogą przypominać przeziębienie i grypę, dlatego początkowo trudno ją rozpoznać9.

Postawienie diagnozy dodatkowo komplikuje fakt, że objawy mogą różnić się w zależności od wieku chorego i nie zawsze występują w określonej kolejności, a część z nich może się w ogóle nie pojawić6.

Tymczasem choroba rozwija się błyskawicznie, jest nieprzewidywalna i w ciągu 24 GODZIN może zakończyć się śmiercią10.

Dlatego w przypadku infekcji przypominającej przeziębienie należy uważnie obserwować dziecko, zwłaszcza pod kątem tego, czy nie pogarsza się ogólny stan jego zdrowia11.

 

Poznaj możliwe objawy IChM w zależności od wieku

Do 1 roku
Do 1 roku
1-4 lata
1-4 lata
5-14 lat
5-14 lat
15-16 lat
15-16 lat
Brak apetytu
Gorączka
0-4 godziny od zakażenia
Wymioty
Senność
Drażliwość
Biegunka
Nienaturalny kolor skóry
5-8 godzin od zakażenia
Obniżone napięcie mięśniowe
Trudność w oddychaniu
Ból nóg
Wysypka wybroczynowa
9-12 godzin od zakażenia
Zimne dłonie i stopy
Światłowstręt
Drgawki
13-16 godzin od zakażenia
Sztywnoć karku
Utrata przytomności
Uwypuklenie ciemiączka
17-20 godzin od zakażenia
Wzmożone pragnienie
Senność
Brak apetytu
0-4 godziny od zakażenia
Ból nóg
Drażliwość
Wymioty
Gorączka
Trudności w oddychaniu
5-8 godzin od zakażenia
Ból głowy
Ból gardła
Nienaturalny kolor skóry
Sztywność karku
Biegunka
9-12 godzin od zakażenia
Wysypka wybroczynowa
Zimne dłonie i stopy
Zaburzenia świadomości
Drgawki
Światłowstręt
13-16 godzin od zakażenia
Obniżone napięcie mieśniowe
17-20 godzin od zakażenia
Utrata przytomności
Ból głowy
Brak apetytu
0-4 godziny od zakażenia
Nienaturalny kolor skóry
Gorączka
Wymioty
Ból głowy
5-8 godzin od zakażenia
Brak apetytu
Nienaturalny kolor skóry
Zimne dłonie i stopy
13-16 godzin od zakażenia
Sztywność karku
Wysypka wybroczynowa
17-20 godzin od zakażenia
Światłowstręt
21-24 godziny od zakażenia
Drgawki
Biegunka
ponad 24 godziny od zakażenia
Utrata przytomności
Trudności w oddychaniu
Wzmożone pragnienie
0-4 godziny od zakażenia
Ból głowy
Ból gardła
5-8 godzin od zakażenia
Gorączka
Wymioty
9-12 godzin od zakażenia
Drażliwość
Brak apetytu
Ból nóg
Trudności w oddychaniu
Zimne dłonie i stopy
13-16 godzin od zakażenia
Senność
Sztywność karku
Biegunka
Ból głowy
17-20 godzin od zakażenia
Brak apetytu
Nienaturalny kolor skóry
21-24 godziny od zakażenia
Utrata świadomości
Utrata przytomności
ponad 24 godziny od zakażenia
Drgawki

 

Charakterystycznym, ale nie zawsze obecnym objawem choroby jest wysypka wybroczynowa. Ma ona postać małych, czerwonych punkcików o rozmiarze 1-2 mm (łebka od szpilki), które nie bledną pod wpływem nacisku (można to sprawdzić z pomocą tzw. testu szklanki) i z czasem zlewają się w większe plamy6.

Wysypka może wystąpić w każdym miejscu na ciele, np. za uchem, między palcami, a u chłopców na mosznie. Jej pojawienie się jest sygnałem alarmowym, oznaczającym, że bakterie są we krwi i doszło do uszkodzeń naczyń krwionośnych2.

 

Jak wykonać test szklanki?

Wysypka zniknęła pod naciskiem szklanki.

Prawdopodobnie nie doszło do zakażenia meningokokami.

Wysypka wybroczynowa nie blednie pod naciskiem szklanki.

Chory powinien w trybie pilnym trafić do lekarza!8

Jakie mogą być skutki ichm?

Inwazyjna choroba meningokokowa jest jednym z najcięższych zakażeń bakteryjnych, jakie może spotkać człowieka poza szpitalem13. Wynika to z faktu, że ma najszybszy przebieg i największą śmiertelność11.

Nawet w przypadku odpowiedniej i szybkiej pomocy medycznej
nie udaje się uratować nawet 1 na 6 chorych3.
Zbyt późna diagnoza i leczenie zwiększa śmiertelność12.
Meningokoki pozostawiają po sobie ślady.
Nawet 1 na 5 osób, które przeżyją chorobę, zostaje trwale okaleczona10.
Najczęstsze konsekwencje to:
  • powikłania dotyczące narządów, np. ubytki skóry wymagające przeszczepów, amputacje palców/kończyn, niewydolność nerek,
  • powikłania neurologiczne, np. głuchota, padaczka, niedowład,
  • powikłania psychiczne, np. trudności w nauce, zaburzenia koncentracji, opóźniony rozwój intelektualny2
Zakażenie meningokokami wpływa również na otoczenie chorego. Bezpośrednio po diagnozie rodzina i inne osoby mające kontakt z pacjentem otrzymują chemioprofilaktykę w postaci antybiotyku5. Natomiast przez kolejne miesiące, a nawet lata rodzice dzieci, które przeżyły IChM, zmagają się z objawami lękowymi14.

Jak można się chronić?

Ryzyko zakażenia meningokokami można zmniejszyć przestrzegając higienicznych nawyków, np:

Nie dzielić się posiłkiem czy napojami (nie pić z jednej butelki)
Nie używać tych samych sztućców
Nie oblizywać dziecięcego smoczka (dotyczy zwłaszcza rodziców i opiekunów małych dzieci)6

Warto też unikać czynników ryzyka (patrz w Kto jest najbardziej narażony).

Jednak najskuteczniejszą metodą zapobiegania zachorowaniom wywołanym przez meningokoki są szczepienia ochronne13. Potwierdzają to zarówno badania naukowe, jak i codzienna praktyka.

Co ważne, jest to również forma profilaktyki o znanym i akceptowalnym profilu bezpieczeństwa. Najczęściej zgłaszane działania niepożądane po zastosowaniu szczepień przeciwko meningokokom to tzw. odczyny miejscowe (zaczerwienienie, obrzęk i ból w miejscu wstrzyknięcia) oraz łagodne reakcje ogólne (rozdrażnienie, senność, gorączka, ból mięśni, brak apetytu). Objawy te mogą pojawić się w ciągu kilku pierwszych dni po podaniu zastrzyku i najczęściej ustępują bez konsekwencji dla zdrowia osoby szczepionej19.

 

Zdaniem ekspertów, z uwagi na sytuację epidemiologiczną w Polsce (za zdecydowaną większość zakażeń odpowiadają meningokoki typu B3), niemowlę lub małe dziecko mieszkające w naszym kraju powinno być w pierwszej kolejności szczepione przeciwko meningokokom typu B15. To szczepienie można rozpocząć już od ukończenia 2. miesiąca życia, ale warto je wykonać w każdym wieku, ponieważ na IChM można zachorować przez całe życie16.

Sprawdź, czy możesz zaszczepić swoje dziecko przeciwko meningokokom typu B

TAK

Możesz zaszczepić dziecko przeciwko meningokokom typu B.
Zapytaj lekarza o to szczepienie.

NIE

Jest za wcześnie na szczepienie przeciwko meningokokom typu B.
Możesz zaszczepić dziecko po ukończeniu 2. miesiąca życia.
Zapytaj lekarza o szczepienie przeciwko meningokokom typu B.

Dodaj przypomnienie do kalendarza